Er is een kritische noot over de faciliteiten die dyslectische kinderen krijgen, in dit geval de extra tijd. Soms zijn de faciliteiten niet goed afgestemd op de behoeften van het individu. Zij kunnen een excuus worden voor de school om minder te investeren in passende ondersteuning. Enkele belangrijke punten:
1. Dyslectisch betekent niet “langzaam”. Soms is het probleem juist de lesmethoden die worden gebruikt. In plaats van verhoging van de toegestane tijd om een taak te voltooien, kan het beter zijn om in plaats daarvan de taakaanpak te verbeteren. Dyslectici zijn in staat om de juiste conclusie trekken als ze de juiste weg naar informatie weten.
2. Scholen kunnen kiezen voor extra tijd, want het is goedkoop en gemakkelijk. Extra tijd legt de last bij de leerlingen om het zelf op te lossen, in plaats van te eisen dat scholen benaderingen gebruiken die bij de behoefte van dyslectische leerlingen passen.
3. Extra tijd kan stigmatiserend werken. De leerling die extra tijd krijgt voor opdrachten en toetsen komt in een uitzonderingspositie ten opzichte van andere leerlingen. De extra tijd kan ook ten koste gaan van andere activiteiten die passender zijn bij de belangen en behoeften van het kind.