post

Dyslexiebehandeling, wat is van belang?

Kijk niet naar de oorzaak, maar zoek de oplossing. We gaan langzaam de kant op dat ieder kind dezelfde behandeling krijgt. Dit moet veranderen. Er is geen methode die bij ieder kind werkt.

Er is een zeer sterke comorbiditeit van dyslexie met andere beperkingen. Kinderen met dyslexie hebben meer secundaire problemen: faalangst, taakontwijking, demotivatie, laag zelfbeeld, depressie en frustratie. Ze verlaten vaak vroegtijdig school en hebben daardoor een minder positief toekomstperspectief.

De belangrijkste werkzame factor in de dyslexiebehandeling zijn de cliënt- en omgevingsfactoren (zoals de betrokkenheid van de school en de betrokkenheid van de ouders). Daarna zijn de belangrijkste factoren de algemeen werkzame factoren (zoals de relatie met de behandelaar en de relatie met de leerkracht). Pas hierna volgen het placebo-effect en het effect van de gebruikte methode.

De rol van de behandelaar is het observeren van de sterktes en de zwaktes bij de leerling, de thuissituatie en de school. Bij de leerling kun je bijvoorbeeld kijken naar hoe zijn aandacht is. Aandacht is overal nodig (tijdens de behandeling en in de klas). Hierbij kun je kijken naar de alertheid (kinderen met ADHD hebben meer prikkels nodig om de aandacht vol te houden), de volgehouden aandacht (hoe goed kan de leerling zijn aandacht vasthouden, bij kinderen met ADHD is er soms sprake van een hyperfocus als een taak boeiend is), de verdeelde aandacht (bij taken waar je meer dingen tegelijk moet doen) en de gerichte aandacht (kan het kind zijn aandacht bij de taak houden of is hij snel afgeleid?). Ook kunnen we kijken naar de executieve functies bij de leerling, dit zijn de zogenaamde regelfuncties. Zoals het werkgeheugen (bijvoorbeeld het onthouden van het woord wat opgeschreven moet worden), de inhibitie (de rem op je gedrag: stop, denk, doe, check), de cognitieve flexibiliteit, planning (bijvoorbeeld: ga ik eerst buitenspelen of eerst mijn huiswerk maken?) en emotie-regulatie.

De capaciteit van het werkgeheugen is een voorspeller voor leerprestaties. De werkgeheugencapaciteit heeft een sterke relatie met fluid intelligentie. Het oplossen van nieuwe, onbekende taken die vaak gerelateerd zijn aan executieve functies. Hierin kun je ondersteunen en stimuleren. Dit door middel van remediëren (de inner speech van het kind stimuleren, hierbij stuurt en begeleidt het kind zichzelf innerlijk), compenseren (bijvoorbeeld visuele ondersteuning: plaatje er naast houden) en dispenseren (als behandelaar zelf herhaling bieden aan het kind).

Kinderen met ADHD hebben structuur, duidelijkheid en motivatie nodig in de behandeling. Tijd geven om even te kletsen, duidelijke structuur/ checklist, tijdsaanduiding, korte uitleg, prikkels reguleren (bijvoorbeeld even bewegen tussendoor, knijpballetje), visuele cues (hulpkaartjes/ regelkaarten), directe feedback en beloning en af en toe iets nieuws doen. Een pauzemoment aangeven: hoe gaat het nu?

Welke behandelimplicaties zijn er bij kinderen met ASS? Generaliseren (goed afstemming met school, eenduidige regels en routines), structuur/ motivatie (welke lay-out vinden ze fijn, wat voor boeken/ teksten vinden ze leuk?), centrale coherentie (mindmappen maken, hoofdzaken kleuren). Geef duidelijke instucties, reageer direct, wees voorspelbaar (wie, wat, waar, wanneer, hoe), bied structuur en afwisseling.

De behandeling vraagt veel doorzettingsvermogen: explosieve buien, strijd om het huiswerk thuis. Psycho-educatie is van belang voor leerling, ouders en leerkracht. Zoom in op de sterktes (bijvoorbeeld: het ligt niet aan jou dat het niet goed lukt, er zijn dingen waar je wel goed in bent) en de internaliserende problemen (faalangst). Motivatieproblemen ontstaan veelal door faalervaringen. Geef directe beloning en sluit aan bij de interesses. Spreek van tevoren een strategie af: hoe gaan we deze tekst lezen? (bijvoorbeeld: begrijpend lezen, technisch lezen, voorlezen) Maak gebruik van verschillende leesvormen (voorlezen, samen lezen, zelf lezen). Geef complimentjes en helpende gedachten en gebruik positieve woorden. Begin de zin met ‘’ik….’’ Bijvoorbeeld: ik ben trots op je dat je zo goed je best hebt gedaan! Je kunt het!

Mijn dyslexiebehandelaar rent me niet voorbij, zij kent mijn tempo en neemt me mee.

PROLZ biedt uw kind graag een passende dyslexiebehandeling.

post

Dyscalculie: meer dan alleen moeite met rekenen

Veel kinderen worstelen met school vanwege leerstoornissen. Terwijl dyslexie de meest bekende leerstoornis is (dyslexie is een leerstoornis waarbij kinderen moeite hebben met lezen), is dyscalculie een minder bekende, maar even ernstige leerstoornis. Dyscalculie is een leerstoornis waarbij kinderen moeite hebben om rekenkundige vaardigheden aan te leren. Hoewel veel kinderen rekenen lastig vinden, hebben kinderen met dyscalculie duidelijke moeilijkheden om rekenkundige problemen te berekenen en op te lossen en deze informatie te onthouden.

Wat is dyscalulcie?

Dyscalculie is een specifieke leerstoornis die invloed heeft op het vermogen van een kind om rekenkundige vaardigheden te leren en te onthouden. Dyscalculie heeft verschillende kenmerken, zoals moeite om cijfermatige feiten te onthouden, moeite om logische stappen te onthouden om een rekenkundig probleem op te lossen en een aversie tegen numerieke dagelijkse taken zoals het benoemen van de tijd, het plannen van afspraken of het berekenen van financiële dingen. De ernst van dyscalculie verschilt per persoon. Sommige kinderen hebben alleen moeite met rekenen in de klas, terwijl anderen ook moeite hebben met numerieke dingen tijdens het dagelijks leven.

Hoe heeft dyscalculie invloed op het leven van een kind?

Kinderen met dyscalculie vinden rekenen in de klas bijzonder moeilijk. Ze hebben moeite met optellen en aftrekken en het onthouden van de tafels. Ook hebben kinderen met dyscalculie veel uitdagingen buiten het klaslokaal. Schoolgaande kinderen met dyscalculie hebben vaak moeite met het onthouden van symbolen, dit maakt het voor hen moeilijk om de betekenissen van tekens en signalen te onthouden, zoals stoptekens. Ze zijn ook vaak te laat, omdat ze moeite hebben om de tijd te benoemen en af te lezen. Kinderen met deze leerstoornis hebben ook vaak moeite met strategiespellen, zoals dammen, schaken of kaartspelletjes.
Dyscalculie kan leven en leren moeilijker maken voor een kind. Kinderen met dyscalculie kunnen echter leren om rekenen aan te pakken op een manier die voor hen werkt. Met individuele hulp voor dyscalculie, gespecialiseerde instructie en extra tijd, kunnen deze kinderen leren om goed te functioneren in een op rekenen gebaseerde wereld.

 

post

Extra tijd? Alleen als dit de beste optie is….

Er is een kritische noot over de faciliteiten die dyslectische kinderen krijgen, in dit geval de extra tijd. Soms zijn de faciliteiten niet goed afgestemd op de behoeften van het individu. Zij kunnen een excuus worden voor de school om minder te investeren in passende ondersteuning. Enkele belangrijke punten:

1. Dyslectisch betekent niet “langzaam”. Soms is het probleem juist de lesmethoden die worden gebruikt. In plaats van verhoging van de toegestane tijd om een taak te voltooien, kan het beter zijn om in plaats daarvan de taakaanpak te verbeteren. Dyslectici zijn in staat om de juiste conclusie trekken als ze de juiste weg naar informatie weten.
2. Scholen kunnen kiezen voor extra tijd, want het is goedkoop en gemakkelijk. Extra tijd legt de last bij de leerlingen om het zelf op te lossen, in plaats van te eisen dat scholen benaderingen gebruiken die bij de behoefte van dyslectische leerlingen passen.
3. Extra tijd kan stigmatiserend werken. De leerling die extra tijd krijgt voor opdrachten en toetsen komt in een uitzonderingspositie ten opzichte van andere leerlingen. De extra tijd kan ook ten koste gaan van andere activiteiten die passender zijn bij de belangen en behoeften van het kind.